Τον διαγράφω, δεν τον διαγράφω. Τον διαγράφω, δεν τον διαγράφω. Τον διαγράφω, δεν τον διαγράφω... Μάδησε τις μαργαρίτες του λοιπόν ο Καραμανλής και τον διέγραψε. Τον Τατούλη. Το επεδίωξε κι αυτός όμως΄το σωστό να λέγεται. Διότι αν είπε όσα είπε στη συνέντευξη που παραχώρησε στο κυριακάτικο Έθνος - σημειωτέον ότι δεν ήταν ούτε η πρώτη ούτε η δεύτερη φορά που προκαλούσε ζημιά στην κυβέρνηση με τις δηλώσεις του - και παρά ταύτα δεν ανέμενε τη διαγραφή του, ε τότε, ή έχει παντελή άγνοια κινδύνου ή απλώς είναι ηλίθιος. Διότι, ο Τατούλης δεν είπε απλώς ότι η κυβέρνηση έκανε λάθη, ότι μένουν ακόμη προεκλογικές υποσχέσεις που δεν έχουν τηρηθεί, ότι θα πρέπει να δείξει μεγαλύτερη πυγμή ως προς τα φαινόμενα διαφθοράς κ.λπ, κάτι που θα μπορούσε να θεωρηθεί κριτική εντός του ανεκτού πλαισίου. Ο Τατούλης αντίθετα, έβαλε ευθέως κατά του πρωθυπουργού και της κυβέρνησης, αμφισβήτησε κεντρικές στρατηγικές της παράταξης, όπως είναι η επιδίωξη της αυτοδυναμίας στις εκλογές και απαξίωσε ηθικά τον ίδιο τον πρωθυπουργό της χώρας. Μετά από όλα αυτά η διαγραφή του ήταν τουλάχιστον αναμενόμενη.
Δεν θέλω να σταθώ στο τι είπε ο Τατούλης, στο αν έχει δίκιο ή άδικο. Σε πολλά από αυτά θα συμφωνούσα χωρίς δισταγμό, όπως πιστεύω ότι θα έκανε και μεγάλη μερίδα του ελληνικού λαού. Το τι λέει όμως ένας βουλευτής είναι η μία άκρη του νήματος. Το πότε το λέει και με ποιο ύφος το λέει είναι η άλλη άκρη του και είναι εξίσου σημαντική με την πρώτη.
Ο Πέτρος Τατούλης (αυτο)αναγορεύτηκε αντάρτης και άρχισε τον πετροπόλεμο εναντίον της κυβέρνησης και συνεργατών του πρωθυπουργού ακριβώς πριν από έναν χρόνο, μετά το ξέσπασμα της υπόθεσης Ζαχόπουλου, και ενώ είχε απομακρυνθεί από τη θέση του στο κυβερνητικό σχήμα. Όσο καιρό ήταν στην κυβέρνηση, δεν είχε διαγνώσει κανένα στραβό στην κυβερνητική πολιτική, δεν είχε διαπιστώσει σκάνδαλα και ανοχή στη διαφθορά, δεν είχε διαπιστώσει φαινόμενα προσωπικού πλουτισμού. Μόλις όμως άφησε την καρέκλα του υπουργού και ξανάγινε ένας απλώς βουλευτής άρχισε να βλέπει πιο καθαρά και τη διαφθορά και την κυβερνητική αναποτελεσματικότητα.
Το εξοργιστικό στην περίπτωση Τατούλη δεν ήταν αυτό. Οι πρώην υπουργοί που αρχίζουν την κριτική μόλις βρεθούν εκτός κυβερνητικών θώκων είναι σύνηθες φαινόμενο στη δημόσια ζωή της Ελλάδας και σ' αυτό ο Τατούλης δεν πρωτοτύπησε. Το εξοργιστικό στην περίπτωσή του ήταν ο κυνικός τρόπος με τον οποίο άρχισε τον πετροπόλεμο στην κυβέρνηση, η αλαζονεία και η έπαρση που είχε στις κινήσεις και τις τοποθετήσεις του ταμπουρωμένος πίσω από την ισχνή πλειοψηφία της κυβέρνησης, έχοντας τη βεβαιότητα ότι μπορεί να εξαπολύει τα βέλη του εναντίον οποιουδήποτε χωρίς να διαγραφεί. Και με τη βεβαιότητα έμεινε...
Από τη διαγραφή Τατούλη πάντως και οι δύο κάτι κέρδισαν, και ο βουλευτής και ο πρωθυπουργός. Ο πρωθυπουργός κέρδισε μία ευκαιρία να συσπειρώσει την κοινοβουλευτική του ομάδα των 151 και να κάνει το άλμα προς τα μπρος απαλλαγμένος από ένα βαρίδι. Ο Τατούλης από την άλλη μπορεί πλέον να τα βάλει με το σύστημα ως ο ιππότης της κάθαρσης, που έγινε αποδιοπομπαίος τράγος επειδή "μίλησε τη γλώσσα της αλήθειας". Θέτει λοιπόν μια πολύ σοβαρή υποψηφιότητα για μια θέση στο ψηφοδέλτιο είτε του ΠΑΣΟΚ είτε άλλου πολιτικού σχηματισμού που θα προκύψει στο μέλλον. Έχει γίνει πλέον περιζήτητος.
5 σχόλια:
Συμφωνώ απόλυτα με τον τρόπο που βλέπεις το θέμα Τατούλη. Επίτρεψέ μου όμως να σημειώσω ότι η ουσία των παρεμβάσεων Τατούλη δεν είναι παρά αυτονόητα πράγματα, διαχρονικές διαπιστώσεις, για τις οποίες, ανάλογα με το πώς βλέπει κανείς το ποτήρι, μισογεμάτο ή μισοάδειο, μπορεί να πει κανείς πολλά. Ο Τατούλης επέλεξε να τα πει με τρόπο που να προσβάλει την ίδια του την παράταξη.
Φώτη,
οι παρεμβάσεις του Τατούλη όχι μόνο δεν έχουν κάτι νέο να προσθέσουν, όπως σωστά επισημαίνεις, αλλά επίπλέον, στρέφονται κατά προσώπων που ήδη δέχονται επιθέσεις από τα Μέσα: Τα έβαλε με το Ζαχόπουλο όταν τα κανάλια και οι εφημερίδες τον είχαν ήδη ξεσκίσει και απαξιώσει.
Τα έβαλε με τον Ρουσόπουλο όταν οι επιθέσεις προς το πρόσωπό του και την σύζυγό του, τη Μάρα Ζαχαρέα, ήταν καθημερινό φαινόμενο.
Και τέλος τα έβαλε με τον Καραμανλή όταν έκαναν την εμφάνισή τους οι πρώτες δημοσκοπήσεις που έδειχναν αισθητή μείωση της δημοφιλίας του.
Ο Τατούλης ερχόταν να σκυλέψει το "πτώμα" αφού τα ΜΜΕ είχαν κάνει τη "δουλειά τους" και με τρόπο που να χαϊδεύει τα αφτιά των πολιτών.
Και κάτι επιπλέον που τό'χω απορία: Εκτός από γενικόλογες τοποθετήσεις, κάτι συγκεκριμένο πάνω στα σοβαρά προβλήματα του τόπου έχει προτείνει όλα αυτά τα χρόνια;
Εγώ πάντως δεν έχω ακούσει.
Μην περιμένεις από μένα, φυσικά, να απαντήσω στο ερώτημά σου.
Σήμερα ο Κουβαράς είχε ένα ενδιαφέρον άρθρο για τον Τατούλη στον Ελεύθερο Τύπο, που δείχνει την κενότητα και του Τατούλη και των δημοσιογράφων: Λέει ότι τον πρόβαλαν τόσο πολύ, γιατί οι παρεμβάσεις του προκαλούσαν τζέρτζελο. Κι αυτή, φυσικά, είναι η πιο αθώα εκδοχή, γιατί τα χτεσινά καρφιά του Σημίτη υποβαθμίστηκαν...
ΔΕΝ ΠΡΟΣΠΑΘΗΤΕ ΚΑΘΟΛΟΥ ΝΑ ΚΡΥΨΕΤΕ ΤΙΣ ΚΟΜΑΤΙΚΕς ΣΑς ΠΡΟΤΙΜΗΣΕΙς ΜΙΣΤΕΡ ΛΟΥΠΟΥΣ. ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΣΑς ΚΑΙΕΙ ΕΙΝΑΙ ΑΝ ΘΑ ΠΕΣΕΙ Η ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.
Ο ΚΥΡΙΟς ΤΑΤΟΎΛΗς ΞΕΣΚΕΠΑΣΕ ΤΟΝ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ ΤΗς ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗς. ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ ΔΕΝ ΓΥΡΙΖΕΙ ΠΙΣΩ ΚΑΙ Ο ΕΚΛΕΚΤΟς ΣΑς ΚΥΡΙΟς ΚΑΡΑΜΑΝΛΗς ΘΑ ΠΑΕΙ ΣΥΝΤΟΜΑ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ.
babis
- Κομματικές προτιμήσεις δεν έχω και δεν νομίζω ότι προκύπτει κάτι τέτοιο από το κείμενο. Αν κατάλαβες κάτι τέτοιο είνια λάθος. Κομματική ταυτότητα δεν έχω, ούτε είμαι από τους ανθρώπους που ψηφίζουν πάντα το ίδιο κόμμα. Έχω όμως μία Ιδεολογία (αν σε ενδιαφέρει δεν έχω πρόβλημα να σου πω ποια, φίλε Μπάμπη)
- Μάλλον εσένα καίει ΝΑ πέσει η ΝΔ.
- Ο "κύριος Τατούλης" το μόνο που ξεσκέπασε είναι ο εαυτός του και άφησε να φανεί η πολιτική του γύμνια. Τσάμπα μάγκας είναι, ερωτευμένος με τα μίντια. Τίποτα δεν είπε, τίποτα δεν έκανε, τίποτα δεν πρότεινε.
- Το ποιος θα πάει σπίτι του το αποφασίζει ο ελληνικός λαός. Αν τον στείλει τον καραμανλή, στην ευχή του Θεού και της Παναγίας τότε.
Και δεν είναι εκλεκτός μου. Δεν τον έκανα εγώ πρωθυπουργό...
Δημοσίευση σχολίου