Η αλήθεια είναι ότι μου δημιουργήθηκε μία ανησυχία όταν στο τέλος του Οκτωβρίου διαπίστωσα ότι όλοι οι προπονητές των ομάδων της Superleague βρίσκονται στη θέση τους. Γιατί πως να το κάνουμε, αυτά δεν είναι συνήθη φαινόμενα για το τριτοκοσμικό ελληνικό ποδόσφαιρο. Άμα δηλαδή έρθει η παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου και δεν έχουν φύγει δυο - τρεις προπονητές, έ τότε κάτι δεν πάει καλά.
Τελικά όμως, όπως αποδεικνύεται, δεν υπήρχε λόγος ανησυχίας. Απλώς μία μικρή καθυστέρηση. Ο πρώτος λοιπόν προπονητής που θα αποχαιρετήσει το ελληνικό πρωτάθλημα είναι ο Πορτογάλος προπονητής του Αστέρα Τρίπολης, Κάρλος Καρβαλιάλ. Όχι, δεν αποχαιρέτησε ακόμη, ΘΑ αποχαιρετήσει. Υπάρχει μία μικρή διαφορά στο οικονομικό δηλαδή: ο άνθρωπος δεν έχει πρόβλημα να φύγει από την ομάδα, αλλά έχει την απαίτηση να πληρωθεί τα όσα προβλέπει το συμβόλαιό του.
Ακούς εκεί ο αθεόφοβος! Μα να θέλει ΌΛΑ τα χρήματα του συμβολαίου του! Που νομίζει ότι βρίσκεται; Στην Ελβετία; Εδώ κύριε είναι Ελλάδα... Αντί να λες κι ευχαριστώ για την τιμή (συγγνώμη Τιμή - με κεφαλαίο) που σου κάναμε να καθίσεις στον πάγκο της ένδοξης ομάδας μας, στην ένδοξη Τριπολιτσά μας κύριε, ζητάς και λεφτά από πάνω. Ντροπής πράγματα....
Θέμα χρόνου όμως να βρεθεί η "χρυσή τομή" που λένε και οι αθλητικοί συντάκτες. Τώρα πια πρέπει να μπούμε στη διαδικασία να μαντέψουμε ποιος θα είναι ο επόμενος προπονητής που θα αποχωρήσει. Γιατί δεν μπορεί να τη βγάλουμε μέχρι τα Χριστούγεννα με μία μόνο αποχώρηση. Δεν είναι φυσικό δηλαδή... Πώς να το κάνουμε; Δεν είναι! Οι υποψήφιοι πολλοί: Τεν Κάτε, Στράκα, Πεντράθα, Ερνάντεθ, Δώνης, Βαλβέρδε, Λίνεν και πάει λέγοντας.
Σε λίγο θα αρχίσουμε να δίνουμε και ποσοστά στο στοίχημα. Αποχώρηση Δώνη πριν τα Χριστούγεννα πληρώνει 1, 50, αποχώρηση Λίνεν, 1,70, αποχώρηση Βαλβέρδε 2,10 κ.λπ κ.λπ. Γιατί κάπως έτσι γίνεται όταν δεν υπάρχει επαγγελματισμός, όταν οι ομάδες είναι τα ακριβά χόμπι των προέδρων τους, που χρησιμοποιούνται είτε ως πλυντήρια για το ξέπλυμα χρήματος, είτε ως εργαλεία για πολιτικά και οικονομικά παιχνίδια ή ως μέσο πίεσης προς την εκάστοτε εξουσία, ή ακόμη (στην καλύτερη περίπτωση) ως μέσο προβολής και ανάδειξης των ιδιοκτητών τους.
Κανένας ιδιοκτήτης δεν βλέπει την ομάδα του ως σοβαρή επένδυση. Αν την έβλεπε έτσι, θα φρόντιζε να λειτουργεί με απόλυτο επαγγελματισμό, θα μεριμνούσε για την ύπαρξη ενός στρατηγικού σχεδιασμού, θα επέλεγε προπονητή μακράς πνοής, θα σχεδίαζε καλύτερα τις μεταγραφές στηριζόμενος στις πραγματικές ανάγκες της ομάδας και όχι στην πίεση της κερκίδας, θα φρόντιζε να αναδείξει νέα ταλέντα ώστε να αποκομίσει και αγωνιστικά και χρηματικά κέρδη από αυτούς. Τέλος, θα είχε την υπομονή να περιμένει μέχρι να έρθουν τα αποτελέσματα και δεν θα άλλαζε προπονητές και τεχνικούς διευθυντές κάθε φορά που έρχεται ένα στραβό αποτέλεσμα.
Θα έκανε δηλαδή ό, τι κάνει και στις υπόλοιπες επιχειρήσεις του ως σοβαρός επιχειρηματίας.........
Τελικά όμως, όπως αποδεικνύεται, δεν υπήρχε λόγος ανησυχίας. Απλώς μία μικρή καθυστέρηση. Ο πρώτος λοιπόν προπονητής που θα αποχαιρετήσει το ελληνικό πρωτάθλημα είναι ο Πορτογάλος προπονητής του Αστέρα Τρίπολης, Κάρλος Καρβαλιάλ. Όχι, δεν αποχαιρέτησε ακόμη, ΘΑ αποχαιρετήσει. Υπάρχει μία μικρή διαφορά στο οικονομικό δηλαδή: ο άνθρωπος δεν έχει πρόβλημα να φύγει από την ομάδα, αλλά έχει την απαίτηση να πληρωθεί τα όσα προβλέπει το συμβόλαιό του.
Ακούς εκεί ο αθεόφοβος! Μα να θέλει ΌΛΑ τα χρήματα του συμβολαίου του! Που νομίζει ότι βρίσκεται; Στην Ελβετία; Εδώ κύριε είναι Ελλάδα... Αντί να λες κι ευχαριστώ για την τιμή (συγγνώμη Τιμή - με κεφαλαίο) που σου κάναμε να καθίσεις στον πάγκο της ένδοξης ομάδας μας, στην ένδοξη Τριπολιτσά μας κύριε, ζητάς και λεφτά από πάνω. Ντροπής πράγματα....
Θέμα χρόνου όμως να βρεθεί η "χρυσή τομή" που λένε και οι αθλητικοί συντάκτες. Τώρα πια πρέπει να μπούμε στη διαδικασία να μαντέψουμε ποιος θα είναι ο επόμενος προπονητής που θα αποχωρήσει. Γιατί δεν μπορεί να τη βγάλουμε μέχρι τα Χριστούγεννα με μία μόνο αποχώρηση. Δεν είναι φυσικό δηλαδή... Πώς να το κάνουμε; Δεν είναι! Οι υποψήφιοι πολλοί: Τεν Κάτε, Στράκα, Πεντράθα, Ερνάντεθ, Δώνης, Βαλβέρδε, Λίνεν και πάει λέγοντας.
Σε λίγο θα αρχίσουμε να δίνουμε και ποσοστά στο στοίχημα. Αποχώρηση Δώνη πριν τα Χριστούγεννα πληρώνει 1, 50, αποχώρηση Λίνεν, 1,70, αποχώρηση Βαλβέρδε 2,10 κ.λπ κ.λπ. Γιατί κάπως έτσι γίνεται όταν δεν υπάρχει επαγγελματισμός, όταν οι ομάδες είναι τα ακριβά χόμπι των προέδρων τους, που χρησιμοποιούνται είτε ως πλυντήρια για το ξέπλυμα χρήματος, είτε ως εργαλεία για πολιτικά και οικονομικά παιχνίδια ή ως μέσο πίεσης προς την εκάστοτε εξουσία, ή ακόμη (στην καλύτερη περίπτωση) ως μέσο προβολής και ανάδειξης των ιδιοκτητών τους.
Κανένας ιδιοκτήτης δεν βλέπει την ομάδα του ως σοβαρή επένδυση. Αν την έβλεπε έτσι, θα φρόντιζε να λειτουργεί με απόλυτο επαγγελματισμό, θα μεριμνούσε για την ύπαρξη ενός στρατηγικού σχεδιασμού, θα επέλεγε προπονητή μακράς πνοής, θα σχεδίαζε καλύτερα τις μεταγραφές στηριζόμενος στις πραγματικές ανάγκες της ομάδας και όχι στην πίεση της κερκίδας, θα φρόντιζε να αναδείξει νέα ταλέντα ώστε να αποκομίσει και αγωνιστικά και χρηματικά κέρδη από αυτούς. Τέλος, θα είχε την υπομονή να περιμένει μέχρι να έρθουν τα αποτελέσματα και δεν θα άλλαζε προπονητές και τεχνικούς διευθυντές κάθε φορά που έρχεται ένα στραβό αποτέλεσμα.
Θα έκανε δηλαδή ό, τι κάνει και στις υπόλοιπες επιχειρήσεις του ως σοβαρός επιχειρηματίας.........
1 σχόλιο:
Ο Πεντράθα πόσο να πλήρωνε άραγε; Τελικά έφυγε πριν τον Καρβαλιάλ. Μάλλον δεν θα είχε "παράλογες" απαιτήσεις αυτός...
Δημοσίευση σχολίου