Διακυβέρνηση ΠΑΣΟΚ

"Ο υπουργός Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Χάρης Καστανίδης ανακοινώνει ότι στη θέση του Γενικού Γραμματέα του υπουργείου τοποθετείται ο Γιώργος Δημήτραινας, Λέκτορας του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης, δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω και μέλος της Ένωσης Ελλήνων Ποινικολόγων.­ Η τοποθέτηση του κ. Δημήτ­ραινα έγινε μετά από αξιολόγηση όλων των υποψηφιοτήτων για τη θέση του Γενικού Γραμματέα του υπουργείου Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων που υποβλήθηκαν, όπως είναι γνωστό, μετά από δημόσια πρόσκληση ενδιαφέροντος".

Με αυτή τη λιτή ανακοίνωση ο υπουργός Δικαιοσύνης, Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και ΔΙΑΦΑΝΕΙΑΣ μας ενημερώνει για την επιλογή του Γενικού Γραμματέα του υπουργείου του "μετά από αξιολόγηση όλων των υποψηφιοτήτων" που είχαν υποβληθεί "μετά από δημόσια πρόσκληση ενδιαφέροντος".

Εντελώς τυχαία όμως ο κ. Δημήτραινας κατάγεται από την εκλογική περιφέρεια του υπουργού Χάρη Καστανίδη. Κι εντελώς τυχαία είναι μέλος του ΠΑΣΟΚ από τα νεανικά του χρόνια, από το 1974. Και κοίτα να δεις με αυτές τις περίεργες συμπτώσεις, εντελώς τυχαία έχει συγγράψει με τη σύζυγο του υπουργού κα Ελισάβετ Συμεωνίδου - Καστανίδου το βιβλίο "Ο νέος νόμος 3064/2002 για την εμπορία των ανθρώπων" που έχει εκδοθεί το 2003 από τις εκδόσεις Σάκκουλα (εικόνα εξωφύλλου). Είναι μετά να μην τρελαίνεται κανείς με αυτές τις συμπτώσεις!

Μπορώ να δείξω καλή πίστη και να δεχθώ ότι πραγματικά πρόκειται για μια σειρά συμπτώσεων που ενδεχομένως να αδικούν τον νέο γραμματέα. Ακόμη κι αν πρόκειται πράγματι για μια αξιοκρατική επιλογή οι παραπάνω "συμπτώσεις" την κάνουν να φαίνεται αρκετά ύποπτη.

Και πώς να μην συμβεί αυτό όταν επιλέγεται μια -ενδιαφέρουσα και "ευήκοη" μεν- διαδικασία, για να επιλεγούν όμως άνθρωποι που θα στελεχώσουν αμιγώς ΠΟΛΤΙΚΕΣ θέσεις της δημόσιας διοίκησης! Και γνωρίζουμε πολύ καλά ότι οι θέσεις των γενικών και ειδικών γραμματέων είναι για την ελληνική δημόσια διοίκηση σχεδόν το ίδιο σημαντικές με αυτές των υπουργών και υφυπουργών, καθώς είναι οι γραμματείς που "τρέχουν" την καθημερινή δουλειά των υπουργείων. Θα ήταν λοιπόν ποτέ δυνατόν να επιλεγεί για μια ΠΟΛΙΤΙΚΗ θέση κάποιος που δεν πιστεύει στην πολιτική που η κυβέρνηση θέλει να εφαρμόσει; Θα μπορούσε να επιλεγεί ποτέ κάποιος καθόλα άξιος και με βαρβάτο βιογραφικό, που όμως να υπήρξε πολιτευτής άλλου κόμματος; Θα μπορούσαν στελέχη της ΝΔ και των άλλων κομμάτων να γίνουν τα ουσιαστικά "νούμερο δύο" στα υπουργεία της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ; Η απάντηση φυσικά είναι αυτονόητη: όχι δεν θα μπορούσαν. Γιατί οι άνθρωποι που θα τοποθετηθούν στις συγκεκριμένες θέσεις πρέπει να πιστεύουν στην πολιτική που θα κληθούν να εφαρμόσουν, πρέπει να έχουν χημεία με τους προϊσταμένους τους υπουργούς, πρέπει να απολαύουν της εμπιστοσύνης του εκάστοτε υπουργού. Αλλιώς, το κυβερνητικό έργο θα οδηγηθεί με μαθηματική ακρίβεια σε αποτυχία.

Τότε προς τι όλη αυτή η διαδικασία; Γιατί να καλλιεργούνται μάταιες ελπίδες σε χιλιάδες ανθρώπους ότι μπορεί τα προσόντα τους και μόνο να τους οδηγήσουν σε μια θέση γραμματέα υπουργείου ή περιφέρειας;

Νομίζω ότι η απάντηση είναι προφανής: Στην προσπάθειά της να επικοινωνήσει προς τα έξω μια διαφορετική πολιτική νοοτροπία στη στελέχωση του κρατικού μηχανισμού, η κυβέρνηση προσπάθησε να δοθεί η αίσθηση ότι επενδύει στην αξιοκρατία και εγγυάται τη διαφάνεια στις προσλήψεις, με αποτέλεσμα να μην αποφύγει τις υπερβολές και να φαίνεται τελικά ότι εμπαίζει χιλιάδες ανθρώπους που πίστεψαν ότι είχαν τις ίδιες πιθανότητες με τους συνυποψηφίους τους να στελεχώσουν τόσο σημαντικές θέσεις στη δημόσια διοίκηση.

Και εδώ γεννάται το ερώτημα εάν η πρόθεση της κυβέρνησης ήταν ειλικρινής ή όχι. Διότι εάν στην κυβέρνηση είχαν υπολογίσει εξαρχής ότι στις θέσεις των γραμματέων θα τοποθετούνταν άνθρωποι με συγκεκριμένα ΠΟΛΙΤΙΚΑ χαρακτηριστικά τότε πρόκειται για έναν άνευ προηγουμένου εμπαιγμό χιλιάδων ανθρώπων, αλλά και της κοινωνίας γενικότερα, και φυσικά μιλάμε για πολιτική ανηθικότητα. Εάν όμως η πρόθεση ήταν ειλικρινής και στην πορεία διαπίστωσαν ότι εκ των πραγμάτων δεν μπορούν να επιλέξουν ανθρώπους αξιολογώντας μόνο την επιστημονική τους επάρκεια, αλλά έπρεπε να προσμετρήσουν και άλλα πολιτικά χαρακτηριστικά των υποψηφίων, τότε μιλάμε για έναν κακό σχεδιασμό, λανθασμένο υπολογισμό, εν τέλει για μια πολιτική γκάφα.

Το γεγονός βέβαια ότι δεν έχουν ανακοινωθεί συγκεκριμένα κριτήρια βάσει των οποίων γίνεται η αξιολόγηση των υποψηφίων αφήνει πολλά περιθώρια παρερμηνειών και καθιστά "συμπτώσεις" σαν αυτές που περιγράφονται παραπάνω εξόχως ύποπτες.

Υ.Γ: Θα είχε εξαιρετικό ενδιαφέρον να γνωρίζαμε εάν υπήρχε κάποιος υποψήφιος που να ήταν κάτι παραπάνω από Λέκτορας, Επίκουρος Καθηγητής ας πούμε.....