Το σύμπλεγμα Μπάαντερ Μάινχοφ

Ο γερμανικός κινηματογράφος μας έχει προσφέρει ορισμένες εξαιρετικές ταινίες τα τελευταία 10-15 χρόνια. Το Goodbye Lenin, το Άρωμα, Οι ζωές των άλλων, Η πτώση, είναι ορισμένες από αυτές. Δεν ξέρω αν μπορούμε να μιλάμε για "άνθηση του γερμανικού κινηματογράφου" αλλά οι συγκεκριμένες ταινίες (και ορισμένες ακόμη) είναι καλές ταινίες. Είναι ταινίες που αξίζουν και τα λεφτά του εισιτηρίου τους και τον χρόνο που τους αφιερώνεις.

Το "νέο φρούτο" του γερμανικού σινεμά είναι "Το Σύμπλεγμα Μπάαντερ Μάινχοφ", η νέα ταινία του Ούλι Έντελ, που πριν μερικά χρόνια μας είχε χαρίσει την Πτώση, μια εξαιρετική ταινία για τον Αδόλφο Χίτλερ και τις τελευταίες μέρες του Τρίτου Ράιχ. Το "Σύμπλεγμα Μπάαντερ Μάινχοφ" αναφέρεται στη δράση της RAF, της ακροαριστερής τρομοκρατικής οργάνωσης που έδρασε στη Δυτική Γερμανία τις δεκαετίας '60 και '70.

Πρόκειται για μία πολύ ωραία ταινία. Έργο τέχνης και ντοκιμαντέρ μαζί, αναπαριστά πιστά τη δράση της οργάνωσης, το πολιτικό και κοινωνικό κλίμα της εποχής, την ψυχοσύνθεση και τα κίνητρα των πρωταγωνιστών. Ο Έντελ ξετυλίγει την ιστορία της RAF και των πρωταγωνιστών της με τρόπο λιτό και πυκνό, το φιλμ είναι γρήγορο αλλά κατανοητό, στέκεται με ψυχρή ματιά πάνω στα γεγονότα και τους πρωταγωνιστές, δεν παίρνει θέση παρά αφήνει αυτό το ρόλο στους θεατές. Στόχος του δεν είναι να ηρωοποιήσει τα μέλη της RAF, να δώσει άφεση αμαρτιών για τα εγκλήματα που διέπραξαν. Ούτε το ρόλο του δικαστή θα παίξει όμως. Παραθέτει τα γεγονότα. Και ελπίζει ότι θα γεννήσει ερωτηματικά και προβληματισμούς. Κι αυτό το καταφέρνει. Το καταφέρνει καλά...